to
walk in a neatly paved but heavily trembling worldtextiel, staal, garens, koeienhaar, glazen kralen, synthetisch haar, metalen ringen, sprokkelhout, ijzerwaren, fotopapier, rvs kettingen, hangers en andere dingen die ik even vergeten ben
Donderdag 16 juni 2022
11:45 – Ik ga op pad, langs het geasfalteerde fietspad over de kaarsrechte dijk naar de Rijnlanderweg, het weiland in. Onderweg verzamel ik een grasspriet, wat spinrag, een krulletje schapenvacht, algen uit het water en een schapenkeutel. Ik beland bij een wat stinkende sloot vol ondefinieerbaar gepruttel en voel de drang om mijn hand diep in de glibberige modder te steken. In plaats daarvan vis ik onhandig een kloddertje op en berg het op in een glazen sampleflesje.
14:25 – De verzamelde samples maak ik klaar voor verdere inspectie op microniveau. Algen, haren, hout, bladeren; allen tuimelen ze over elkaar heen, gestapeld, vervlochten, uiteen gescheurd en weer vastgeklit. De micro-organismen scheuren met hoge snelheid door de woestenij van celstructuren. Alles slijmerig, zacht, plakkerig, stekelig, nat en harig leeft door-, in- en met elkaar als een groot verweven leven.
15:30 – Ik kijk op van mijn microscoop en uit het raam zie ik het gigantische glazen gebouw tegenover de bunker. Het hek dat er rondom staat vertelt mij dat deze plek niet bedoeld is voor het verweven van leven. Hier is men op vaste tijden, voor vaste taken en vaste omgangsvormen. Niets loopt door elkaar of is vergroeid met elkaar. De mensen houden van orde in een wereld die gebouwd is op chaotisch fundament.
11 juni – 2 juli 2022
Gedurende de drie weken dat ik hier verbleef werd Hoofddorp voor mij de belichaming van een hoekige rechtlijnigheid, gebouwd volgens een menselijk stramien van orde, met de wetenschap dat de chaos die zich onder mijn microscoop openbaarde als een constante factor door blijft rommelen onder onze voeten. Deze vreemde dualiteit in de omgeving van de Batterij aan de Sloterweg is de drijvende kracht achter de serie sculpturen die hier te zien is. De mix tussen hoekig en vloeiend, anorganisch en organisch, solide en fluïde, chaotisch en ordelijk stimuleerde mij te zoeken naar hoe—en in welke vorm—deze werelden te verweven.